Η χρήση βιοδιεγερτικών για τον έλεγχο του σκασίματος των κερασιών

Το ράγισμα των καρπών είναι μια σοβαρή φυσιολογική διαταραχή πριν από τη συγκομιδή που επηρεάζει πολλές καλλιέργειες όπως κεράσι, σταφύλι, ντομάτα, εσπεριδοειδή, σύκο, κ.λπ. . Η ζημιά που προκαλείται από το ράγισμα των φρούτων μπορεί να περιοριστεί στο δέρμα, αλλά μπορεί επίσης να επεκταθεί στη σάρκα του φρούτου (σχίσιμο). Τα σκισμένα φρούτα δεν είναι πλέον εμπορεύσιμα για τη αγορά και μπορούν να προορίζονται μόνο για τη βιομηχανία κομποστοποιησης. Στις χειρότερες περιπτώσεις, το ράγισμα των φρούτων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μολύνσεις από σήψη που καθιστούν τον καρπό ακατάλληλο.

Αρκετοί βιοχημικοί, γενετικοί, περιβαλλοντικοί και αγρονομικοί παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν σκάσιμο των φρούτων. Το κεράσι (Prunus avium L.) είναι μια από τις πιο ευαίσθητες καλλιέργειες σε αυτή τη φυσιολογική διαταραχή. Υπάρχουν κυρίως τρεις τύποι σκασίματος κερασιού που ταξινομούνται ανάλογα με το ποιο μέρος του καρπού εμπλέκεται:

1) το ράγισμα στο άκρο του στελέχους που είναι ορατό ως κυκλική ουλή κοντά στο μίσχο.

2) Η κορυφαία ρωγμή χαρακτηρίζεται από μικρές ρωγμές που εντοπίζονται στο άκρο του κερασιού.

3) η πλευρική ρωγμή , σε μια διαμήκη ρήξη στο πλάι του κερασιού.

Διαφορετικές ποικιλίες μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς σε διαφορετικά είδη ρωγμών, για παράδειγμα, οι καρδιοσχημες ποικιλίες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στους δύο πρώτους τύπους ρωγμών, π.χ. στο ράγισμα στο άκρο του στελέχους και στο ράγισμα στην κορυφή, λόγω της βαθιάς κοιλότητας του στελέχους που διευκολύνει συσσώρευση νερού. Ο καρπός αυξάνεται σε όγκο απορροφώντας το νερό στην επιφάνεια και ραγίζει. Ορισμένες μελέτες τόνισαν ότι η παρουσία νερού προάγει το σχηματισμό μικροβλαβών σε μεμονωμένα δείγματα επιδερμίδας, κυρίως λόγω της εξασθένησης της επιδερμίδας. Αυτό το είδος ζημιάς μπορεί να συμβεί ακόμη και στο πρώιμο στάδιο της ανάπτυξης κερασιού.

Η πλευρική ρωγμή προκαλείται γενικά από τη γρήγορη πρόσληψη νερού από το ριζικό σύστημα και είναι πιο συχνή όταν βρέχει κατά την περίοδο της συγκομιδής. Σε ιστολογικό επίπεδο, η πλευρική ρωγμή ξεκινά με το σχηματισμό μικροτραυμάτων στην επιδερμίδα. Από αυτές τις ασυνέχειες υπάρχει διαρροή μηλικού οξέος που προάγει την απώλεια Ca2+ από τα κυτταρικά τοιχώματα με επακόλουθο τον θάνατο των επιδερμικών κυττάρων και την αποδυνάμωση του μεσαίου ελάσματος. Αυτό το φαινόμενο απλωνεται στην επιφάνεια μέχρι να σκιστει το δέρμα. Αυτό το μοντέλο διάδοσης που προτάθηκε από τους Schumann et al. (2019) είναι γνωστό ως «μοντέλο φερμουάρ». Οι ποικιλίες με παχύτερη φλούδα φρούτων βρέθηκαν να είναι πιο ανθεκτικές στο ράγισμα. Το μέγεθος των καρπών είναι ένας άλλος σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας για το ράγισμα των καρπών. Οι ποικιλίες με μεγάλους καρπούς είναι γενικά πιο επιρρεπείς στο ράγισμα

Η αυξημένη περιεκτικότητα σε διαλυτά στερεά είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό του φρούτου που μπορεί να προκαλέσει αύξηση της συχνότητας πυρόλυσης. Αυτή η επίδραση οφείλεται κυρίως στη μείωση του οσμωτικού δυναμικού που διεγείρει την πρόσληψη νερού μέσω της φλούδας των φρούτων και αυτό προκαλεί μια ξαφνική αύξηση του όγκου του κερασιού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν υπάρχει ελεύθερο νερό στην επιφάνεια του καρπού. Η ελαστικότητα του δέρματος παίζει καθοριστικό ρόλο στη μείωση της εξέγερσης του σπασίματος του κερασιού, επειδή καθιστά τον καρπό πιο ανθεκτικό στην τάση που ασκείται από την αυξημένη ώθηση. Η ελαστικότητα του δέρματος εξαρτάται κυρίως από την ποικιλία και το στάδιο ανάπτυξης του καρπού. Αυτό το χαρακτηριστικό καθιστά ποικιλίες όπως η «Regina» φυσικά πιο ανθεκτικές στο ράγισμα των καρπών. Η συχνότητα του ραγίσματος κερασιού αναμένεται επίσης να αυξηθεί στο μέλλον ως συνέπεια της κλιματικής αλλαγής, λόγω της προβλεπόμενης αύξησης της συχνότητας σε ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα.

Λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη οικονομική σημασία της καλλιέργειας κερασιών και τις σχετικές αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει η πυρόλυση, προτάθηκαν πολλές στρατηγικές για τη μείωση της συχνότητας πυρόλυσης για αυτήν την καλλιέργεια. Η χρήση πλαστικών αντιβροχικών καλυμμάτων προτάθηκε ως κατάλληλη στρατηγική για τη μείωση της συχνότητας ρωγμών, αλλά υπάρχουν πολλά μειονεκτήματα που σχετίζονται με την υιοθέτησή τους, όπως το υψηλό κόστος εγκατάστασης και η αύξηση της θερμοκρασίας και της υγρασίας κάτω από το κάλυμμα που θα μπορούσε να προάγει την επίθεση επιβλαβείς μύκητες. Μια άλλη στρατηγική που προτείνεται στη βιβλιογραφία είναι η εφαρμογή αντιδιαπνευστικών σπρέι, αλλά αυτές οι θεραπείες μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη σύνθεση των φρούτων. Επιπλέον, η καταλληλότητά τους για τη μείωση του σπασίματος των φρούτων εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενη, κυρίως λόγω της δυσκολίας εφαρμογής αυτών των προϊόντων ομοιόμορφα σε ολόκληρη την επιφάνεια του καρπού.

Οι ρυθμιστές ανάπτυξης χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στην καλλιέργεια κερασιού κυρίως για την αύξηση του μεγέθους των καρπών. Πιθανώς για αυτόν τον λόγο, στις περισσότερες μελέτες, η χρήση ρυθμιστών ανάπτυξης σχετίζεται με αύξηση της συχνότητας ρωγμών.

Το γιβερελικό οξύ, από την άλλη πλευρά, ήταν αποτελεσματικό στον περιορισμό του σκασίματος αυξάνοντας την ελαστικότητα του δέρματος.

Μια άλλη πιθανή θεραπεία είναι η διαφυλλική εφαρμογή ασβεστίου, το οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο στην ενδυνάμωση του μεσαίου ελάσματος και των πηκτινών. Πράγματι, η εφαρμογή αυτού του στοιχείου σε πολλές διαφορετικές μορφές βρέθηκε ότι μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης ρωγμών

Ωστόσο, η αυξανόμενη ανησυχία για τη βιωσιμότητα των καλλιεργειών έχει αυξήσει το ενδιαφέρον τόσο των καλλιεργητών όσο και των ερευνητών για τα φυτικά βιοδιεγερτικά, μια σύνθετη και ετερογενή ομάδα προϊόντων που είναι πολύ χρήσιμη για την πρόκληση ενδιαφέρουσας ανταπόκρισης στα φυτά ακόμη και υπό συνθήκες αβιοτικής καταπόνησης. Ορισμένα από αυτά τα προϊόντα έχουν επίσης αξιολογηθεί για τη μείωση της ευαισθησίας των κερασιών στο ράγισμα των φρούτων. Παρόλο που η επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με αυτό το θέμα εξακολουθεί να είναι περιορισμένη, υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι ορισμένα βιοδιεγερτικά μπορεί να είναι χρήσιμα για το σκοπό αυτό. Οι Vercammen et al., σε ορισμένα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο Βέλγιο στην ποικιλία "Sweetheart", διαπίστωσαν ότι η εφαρμογή πρωτεϊνικών υδρολυμάτων ή εκχυλισμάτων φυκιών μπορεί να προκαλέσει μείωση της συχνότητας ρωγμών κερασιού ακόμη και σε σύγκριση με εφαρμογές χλωριούχου ασβεστίου.

Οι ερευνητες συνέκριναν τα αποτελέσματα δύο προϊόντων υδρόλυσης πρωτεϊνών, ενος οξεως και ενός προϊόντος με βάση το φυκια. Αυτά τα προϊόντα βρέθηκαν πολύ αποτελεσματικά στη μείωση της συχνότητας ρωγμών που προκαλείται από την απορρόφηση νερού μέσω του δέρματος, ενώ μεταξύ των τριών προϊόντων που δοκιμάστηκαν – αυτό που βασίζεται στα φυκια απέτρεψε επίσης την εμφάνιση πλευρικών ρωγμών που συμβαίνει συχνά όταν υπάρχει ξαφνική αύξηση της διαθεσιμότητας νερού στο έδαφος.

Σχετικα με την τακτικη και τους τροπους διαχειρησης, στην ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ, εχουμε ασχοληθει εκτενως και εχουμε συμμετασχει σε πολλα ερευνητικα προγραμματα Ισπανικων εταιρειων, επιβεβαιωνοντας τα ευρηματα των παραπανω ευρηματων.

Συνδιασμοι βιοδιεγερτων και ιχνοστοιχειων εδειξαν οτιι συνεργαζονται σε πολυ μεγαλο βαθμο και αποτρεπουν προβληματα σκισιματος στο μετρο και το βαθμο του δυνατού.

Οι παραγωγοι που συνεργαζονται με το καταστημα μας ενημερωνονται για τον τροπο και εφοδιαζονται με τα καταλληλα προιοντα ( τα οποια καθε χρονο ανανεωνονται) ωστε να εχουμε το μεγιστο δυνατο αποτέλεσμα.

Κουρουκεχαγιας Λαζαρος - Γεωπονος

Nutrition Specialist. Komotini. 2531083288