Ποικιλία ελιάς Μάκρης.

Προοπτικές και απαιτήσεις για υψηλές αποδόσεις

Το ελαιόλαδο Μάκρης αποτελεί πλέον ένα από τα ποιοτικότερα ελαιόλαδα στην Ελλάδα, με ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά που του προσδίδουν τα αυστηρά κριτήρια παραγωγής

του. Η συγκεκριμένη ποικιλία εξάγεται με αποκλειστικά μηχανικές μεθόδους από καρπούς της γηγενούς ποικιλίας «Ελιά Μάκρης» του είδους Olea Europea η οποία καλλιεργείται στη οριοθετημένη ζώνη Αλεξανδρούπολης από τα δυτικά όρια της Χιλής, Μάκρης, εως την περιοχη της Μαρωνειας. Με την ποικιλία Μαρωνειας να θεωρειται “διδυμο αδερφακι”

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα παρουσιαστούν όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της που της

δίνουν τον ΠΟΠ χαρακτήρα της.

Ποιοτικά χαρακτηριστικά

Το ελαιόλαδο Μάκρης έχει λαμπερό κιτρινοπράσινο-χρυσοκίτρινο και μεσαίας έντασης φρουτώδες που παρεπεμπει σε φλουδα μπανάνας , φρεσκοκομμενο γρασίδι, πρασινο μηλό, και φύλλο ντοματας συμφωνα με την γευσιγνώστη Τοκα Αλεξανδρο (EVOO Kyklopas).

Γεύση πρασινου αμυγδαλου , γρασίδι και μαυρο πιπέρι. Το φρουτωδες ειναι μεσαιας εως υψηλης εντασης. Για το λόγο αυτό θα πρέπει κατά την τυποποίησή του να χρησιμοποιείται σκουροχρωμη συσκευασια ώστε να τονιστούν τα χαρακτηριστικά του και να δώσει υψηλή αγοραστική αξία στο προϊόν.

Καλλιεργητικές πρακτικές για παραγωγή ποιοτικού ελαιόλαδου

Η απόσταση φύτευσης των δέντρων ειναι συνήθως είναι εξι επί εξι. Εχει γενετική τάση να παρενιαυτοφορεί. Πράγμα που μελετάται μέσω του προγραμματος διαχείρησηs Olive-X με στοχευμένους διαφυλλικους ψεκασμούς . Το κλάδεμα γίνεται πάντα από Ιανουάριο έως και Απρίλιο, λιγο και κάθε χρόνο. Αυστηρά κλαδέματα καθε 4 χρόνια. Τις μεγαλύτερες αποδόσεις , συμφωνα με νεα δεδομένα, τις δινει οταν ο χειμώνας ειναι “θερμός”. Οι λιπάνσεις γινόνται κατοπιν φυλλοδιαγνωστικών και εδαφολογικων αναλυσεων. Εκ των οποιων παρατηρούνται ελλειψεις σε άζωτο , φώσφορο, βόριο και οργανική ουσία στην πλειονότητα των αποτελεσμάτων.

Είναι πολύ δυσκολος ο πολ/μος με μόσχευματα , και τα παραγόμενα δεντρα να μην ειναι ανθεκτικά στον παγετό , σε σχέση με τα εμβολιασμένα σε αγριελια. Ειναι ελία βρώσιμη ( μονο οταν ειναι ποτιστική) και ελαιοποιήσιμη. Ευδοκιμεί καλυτερα σε πλαγιές παρα σε κάμπο. Και δινει σε κοκκινοχωματα τα καλύτερα ποιοτικα της χαρακτηριστικά.

Συγκομιδή

Η συγκομιδή ξεκινάει στα τέλη Οκτωβρίου και ολοκληρώνεται στα μέσα Νοεμβρίου. Όσο

πιο πρώιμο το ελαιόλαδο τόσο αυξάνει η πικάντική, αλλα οχι η πικρή του γεύση. Η εξαγωγή του ελαιόλαδου θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή με χαμηλή

ταχύτητα μάλαξης και χρόνο περίπου 55 λεπτά ενώ η θερμοκρασία θα πρέπει να

κυμαίνεται μεταξύ 26-29 βαθμούς Κελσίου. Τέλος, η αποθήκευση θα πρέπει να γίνεται σε

ανοξείδωτους περιέκτες και θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή με φως και αέρα.

Λάζαρος Κουρουκεχαγιάς,

Γεωπόνος ,Nutrition specialist,

Στοά του Φυτού, Βασ. Παύλου 10, Κομοτηνή

τηλ 2531083288, stoafitou@gmail.com